Czy pamiętasz kiedy byliśmy jeszcze dziećmi?

W każde wakacje graliśmy na ulicy w piłkę. Zawsze brałeś mnie do drużyny, mimo że wpuszczałam wszystkie bramki. Pewnego dnia zachorowałeś. Miałam wtedy może 6 lat ale bardzo chciałam żebyś szybko wyzdrowiał. Chyba dlatego, że było nas nieparzyście i mogłam już tylko sędziować. A że nie miałam stałych dochodów ani kieszonkowego, mogłam liczyć jedynie na kreatywność, która podpowiedziała mi aby ogołocić krzaki babci z całej forsycji. Tak zrobiłam. Porwałam piękne żółte kwiaty i wrzuciłam je do słoików po majonezie. Dla efektu zalałam zimną wodą z węża ogrodowego. Zakręciłam brudną nakrętką i niezdarnie trzymając w dłoniach zapukałam do drzwi Twojego domu. Szczekał przywiązany do budy pies. Twoja mama otworzyła z uśmiechem, zapraszając mnie do środka. Wbiegłam do góry i dałam Ci słoik. Uśmiechnąłeś się i podziękowałeś. W tym momencie, nie wiedząc co powiedzieć, wybiegłam. Wróciłam do domu, wzięłam z piwnicy jeszcze dwa słoiki z którymi postąpiłam podobnie. Za drugim razem znów otworzyła Twoja mama, ale gdy zapukałam po raz trzeci otworzyłeś siedmioletni Ty. Siedmioletni, uśmiechnięty Ty. Dobrze zapamiętałam ten uśmiech, który trzykrotnie odebrał mi słów i zmusił do ucieczki. Dwa lata później siedziałam na ogrodowej huśtawce. Był wieczór, właściwie miałam iść już do domu ale nagle przyszedłeś Ty. Usiadłeś obok i spytałeś jak wrażenia po I Komunii. Znów zabrakło mi słów. Zdołałam tylko wydukać nietrafne "fajnie", głupio się przy tym szczerząc. "Skoro fajnie, to trzymaj" powiedziałeś wręczając mi atlas geograficzny. Mam go do dziś, mimo że nie lubię geografii i jak mam być szczera to nigdy z niego nie skorzystałam. I mimo, że mieszkasz po sąsiedzku, to Twój głos usłyszałam ponownie dopiero dziewięć lat później. Rok temu. Powiedziałeś tylko "cześć" ale w ogólnym bilansie to przecież i tak całkiem sporo. Pierwszy raz, gdy mijałeś mnie jadąc rowerem. Drugi, otwierając bramę. Dziś jest 1 lipca 2012. Siedzę w pokoju kuzyna i obserwuję z okna Twój dom. Jak obsesyjna fanka albo raczej wynajęty detektyw lub płatny morderca. Liczę, że jak przed rokiem, wyjdziesz otworzyć bramę. Nie ma Cię. Kiedy ostatnio rozmawialiśmy? Dwa dni temu na facebook'u. Chwaliłeś się wynikami matur. I dziewięć lat temu w ogrodzie, na huśtawce. Do dziś pamiętam, w którym miejscu stała.