O czym był wczorajszy sen?

Wkraczając w świat snu tracimy kontakt z rzeczywistością a utrata kontaktu z rzeczywistością to najlepsze co mnie spotyka w trakcie każdych kolejnych 24 godzin. Z poniedziałku na wtorek śnił mi się Jan Paweł II. Tak daleko jak sięgam pamięcią, mogę powiedzieć, że był to chyba mój pierwszy sen z JPII. Rozmawialiśmy na fb'owym czacie. Napisał, że niedługo umrze ale przez całą rozmowę ani razu nie skarżył się na stan swojego zdrowia. Nie pamiętam co odpowiedziałam, co gorsza - czy cokolwiek odpowiedziałam. Kiedy z ojcowską troską, jakiej nigdy nie dał mi biologiczny tatko, zapytał co u mnie, zaczęłam żalić się na ciężar swojego krzyża. Jednak najbardziej wyraźnie zarysował się w mojej pamięci fragment rozmowy o mężczyznach. Kiedy wysłałam mu dokładny opis Mojego Dalekiego, papież odpowiedział: "Ja się tym zajmę. Przygotuję Ci prezent."

Po przebudzeniu uderzyło mnie to, że skarżyłam się umierającemu papieżowi na swoje błahe życiowe problemy, a on to przyjmował, tak jakby dotyczyły one jego samego. Przypomniałam sobie książki o JPII, które chłonęłam w ostatnich tygodniach. Ten człowiek uczynił za życia tak wiele w życiu tysięcy ludzi z całego świata. Teraz przychodzi do mnie, żeby obiecać mi mężczyznę mojego życia. Ale kim ja jestem, żeby Ktoś Taki obiecywał mi Kogoś Takiego?